ដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមា ជាទីជម្រកសត្វព្រៃ និងរុក្ខជាតិយ៉ាងហោច៦០ប្រភេទក្នុងបញ្ជីIUCN
ថ្ងៃ ចន្ទ, 8 មករា, 2018ដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមា ផ្តល់ជាទីជម្រកធម្មជាតិដល់សត្វព្រៃ និងរុក្ខជាតិជាង៦០ប្រភេទស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ដែលជាប្រភេទរងការគំរាមកំហែងឈានទៅរកការផុតពូជ។ នេះបើតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាននៃអង្គការWCS ដែលបានផ្សព្វផ្សាយនាពេលថ្មីៗនេះ។
សូមបញ្ជាក់ថា IUCN(International Union for Conservation of Nature) គឺជាអង្គការអភិរក្សធនធានធម្មជាតិនិងសត្វព្រៃធំជាងគេបង្អស់លើពិភពលោកដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ១៩៤៨ ដើម្បីជាយន្តការរួមរបស់ពិភពលោកក្នុងការអភិរក្សធនធានជីវៈចម្រុះ និងការធានានូវការប្រើប្រាស់ដោយចីរភាព និងនិរន្តរភាព។ សត្វ ឬរុក្ខជាតិដែលត្រូវចាត់ក្នុងបញ្ជីក្រហមនៃអង្គការ IUCN គឺសុទ្ធសឹងតែជាប្រភេទរុក្ខជាតិ និងសត្វ ដែលជាប្រភេទកម្រនឹងមានក្នុងលោក ឬជាប្រភេទដែលឈានទៅរកការផុតពូជដែលទទួលបានការវាយតម្លៃជាសកលពីឋានៈរបស់វា។
សត្វទាំង៦០ប្រភេទនោះរួមមាន ស្វាកន្ទុយស និងទោចថ្ពាល់លឿងជាដើម ពពួកខ្លាព្រៃ ដំរីអាស៊ី ក្រុមគោសាទិស និងសត្វស្លាបជាច្រើនប្រភេទ ផ្សេងទៀត។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវកន្លងមកបានរកឃើញថា ដែនជម្រក សត្វព្រៃនេះ មានសក្តានុពលខ្ពស់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍គម្រោងទេសចរណ៍ ធម្មជាតិនាពេលអនាគត។ អង្គការWCS បានឱ្យដឹងថា ក្រៅពីសំបូរទៅដោយសត្វព្រៃជាច្រើនប្រភេទហើយនោះ ដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមា មានប្រភេទរុក្ខជាតិកម្រ និងផ្កាព្រៃចម្រុះពណ៌ ពិសេសទឹកធ្លាក់ធម្មជាតិជាង១០កន្លែង។
ក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាន លោក សូត្រ វ៉ាន់ឌឿន ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវសត្វព្រៃប្រចាំដែនជម្រក សត្វព្រៃកែវសីមានៃអង្គការWCS បាននិយាយថា៖ “តាមរយៈបទ ពិសោធន៍ដែលខ្ញុំបានដើរក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមាសម្រាប់រយៈ ពេលជាង១០ឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខ្ញុំមើលឃើញថាដែនជម្រកសត្វព្រៃ កែវសីមា គឺជាដែនជម្រកសត្វព្រៃដ៏អស្ចារ្យមួយ និងពិតជាស្រស់ស្អាត ខ្លាំងណាស់។ ដែនជម្រកសត្វព្រៃនេះ មានសក្តានុពលខ្ពស់សម្រាប់ ការអភិវឌ្ឍន៍គម្រោងទេសចរណ៍ធម្មជាតិ ដែលអាចផ្តល់ជាថវិកា គាំទ្រដល់ការងារអភិរក្ស និងការចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ប្រជាសហគមន៍ នាថ្ងៃអនាគត”។
ក្រសួងបរិស្ថាន និងអង្គការWCS រួមទាំងប្រជាសហគមន៍ បាននិងកំពុងធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីថែរក្សា និងការពារដែនជម្រកសត្វព្រៃ កែវសីមានេះអស់រយៈពេលជិត២០ឆ្នាំកន្លងដោយអនុវត្តការងារច្បាប់ សកម្មភាពអប់រំ ផ្សព្វផ្សាយដល់ប្រជាសហគមន៍ និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ការសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីប្រភេទសត្វ និងរុក្ខជាតិ ការចុះបញ្ជីដីធ្លីជនជាតិដើមភាគតិច គម្រោងចិញ្ចឹមជីវិត ប្រជាសហគមន៍ និងគម្រោងទេសចរណ៍ធម្មជាតិជាដើម៕ ដកស្រង់ពីអង្គការ WCS
